تفاوت کائوچوی طبیعی و کائوچوی مصنوعی
تفاوت کائوچوی طبیعی و کائوچوی مصنوعی
کائوچوی طبیعی یا لاستیک طبیعی یک ماده تغییر یافته طبیعی است. این ماده را از شیره درختانی به نام کائوچو که قطره قطره در محل زخم زدگی از آن تراوش میکند، به دست میآورند. این شیره سفید رنگ که لاتکس نام دارد بوسیله گرم کردن ملایم روی آتش دود داده و با اضافه کردن اسید استیک (جوهر سرکه) منعقد و به صورت لاستیک خام در می آورند.لاستیک خام دارای خواص خوبی نبوده و در سرما شکننده و در گرما حالت چسبندگی دارد. بوسیله ولکانیزه کردن یعنی سخت کردن لاستیک بوسیله ترکیب با گوگرد می توان این ضعف را بر طرف کرد. ماده ای که به عنوان پرکننده در لاستیک ها به کار می رود دوده است. دوده گاز استحکام، سختی، الاستیسیته و کارکرد لاستیک ها را افزایش می دهند. دوده نفت و دوده روغن چنین اثری را در لاستیک نداشته و معمولا از آنها به عنوان تامین کننده رننگ لاستیک استفاده می شود. در تهیه لاستیک های سفید بجای دوده از اسید سیلیسیک و یا سیلیکات آلومینیوم استفاده کرده و چنانچه بخواهند باز هم سفیدتر باشد به آن رنگ اضافه می کنند. قابلیت هدایت الکتریسیته و حرارتی لاستیک ها خیلی کم بوده و در صورت نرم بودن، ارتعاش و امواج صوتی را به کندی انتقال می دهند. لاستیک طبیعی در روغن، بنزین و مخصوصا بنزن به آسانی باد کرده و فاسد می شود.... کائوچوی مصنوعی (لاستیک مصنوعی) از مهمترین انواع آنها به نامهای تجارتی بونا و پربونان معروف می باشد می توان نام برد. بونا محصولی است که از مخلوط پلی مریزه شدنه بوتادین و استیرول بدست می آید. (بوتادین گازی است که از نفت خام یا گاز طبیعی بدست می آورند). پربونان نیز مخلوط پلی مریزه شده ای است از بوتادین که در آن بجای استیرول، اکریل- نیتریل بکار رفته است. ساختمان مولکولی این مواد مانند کائوچوی طبیعی است و به همین دلیل خصوصیاتی مشابه آن دارند. این مواد را میتوان به وسیله گوگرد ولکانیزه کرد و آنها را میتوان به همراه کائوچوی طبیعی نیز مورد استفاده قرار داد. مانند لاستیک وسائط نقلیه که معمولا روی آنها از کائوچوی مصنوعی و کناره های آنها را از لاستیک طبیعی می سازند. پربونان در مقابل باد کردن و فاسد شدن در روغن و بنزین خیلی مقاوم است. لاستیکهای مصنوعی در برابر گرما و کهنگی بیش از لاستیکهای طبیعی مقاومند. قابلیت کار کردن تایرهای ساخته شده از لاستیکهای مصنوعی در جادههای خشک تقریباً دو برابر لاستیکهای طبیعی است. عیب تمام کائوچوهای مصنوعی در بوی نامطبوع دائمی آنهاست. لاستیکهای مصنوعی را نیز مانند لاستیکهای طبیعی به صورت نرم و سخت تهیه میکنند و از آن قطعات گوناگونی مانند کاسه نمدها، رینگها، دیافراگمها، شیلنگهای آب، ضربه گیرها و تایر وسایط نقلیه را تولید میکنند. منبع: درس فنی اول هنرستان...
- ۹۳/۰۴/۳۰